Mahmud Derviş:
1941'de Akka yakınlarında bir köy olan el-Berve'de doğan Filistinli şair Mahmud Derviş, 1948'de siyonist işgal rejiminin kurulması ve el-Berre'nin de işgal edilen köyler arasında kalması sebebiyle küçük yaşta göç etmek zorunda kaldı.
1949'da ailesi geri dönse de kendi köyleri yerine Deyru'l-Esed köyüne yerleştiler. Üniversite okumak için gittiği Rusya'dan 1970 yılına Mısır'a giden Derviş, 1972'de ise Beyrut'a geçerek aylık "Şu'un-u Filistiniyye / Filistin işleri" dergisinin editörü olarak Filistin Kurtuluş Örgütü için çalışmaya başladı. 1982'de siyonist rejimin Güney Lübnan'ı işgal etmesinin ardından FKÖ Beyrut'tan uzaklaştırılınca Kıbrıs'a yerleşti. 1987'de Filistin yönetimine seçilen Derviş, 1993'te Oslo Anlaşmasını protesto ederek yönetimden çekildi. 1996'da Filistin'e geri döndü ve Ramallah'a yerleşti. 9 Ağustos 2008'de ise ABD'de öldü.
Çok sayıda şiir koleksiyonunun sahibi olan Derviş, adı Filistin davasıyla özdeşleşmiş en önemli şairlerdendir. Filistin'in adeta ulusal şairi kabul edilen Derviş, şiirlerinde Filistin'in bağımsızlığı ve özgürlüğü için mücadeleyi hiç bırakmayan direnişçi halka odaklanmaktaydı.
Kimlik Kartı (Bitakat-u Huviyye) adlı şiiri, en ünlü şiirlerinden biridir. 1964'te yazılmış olan bu şiir çok geçmeden marş sözü olarak bestelenmiş ve Filistinliler arasında büyük kabul görmüştür. Şiir, İsrailli bir nüfus memuruna hitaben "Yaz/kaydet" anlamındaki "seccil" fiiliyle başlar. 1948'den beri Arapları sadece bir rakam olarak, kimlik numarası olarak gören İsrailli memura, onu öfkelendireceğini bile bile sürekli Araplık kimliğini vurgulu bir biçimde söylemekle de pekiştirilmektedir. İsraillilerin gözünde çok alt bir statüyü ifade eden bu "Arap" kelimesi Derviş'in gözünde adeta bir gurur vesilesidir.
İşte Mahmud Derviş'in "Kimlik Kartı" şiiri:
Yaz!
Ben bir Arabım
Kimlik numaram 50.000
Çocuklarım sekiz tane
Dokuzuncusu da sonbaharda gelecek!
Bu seni öfkelendiriyor mu?
Yaz!
Ben bir Arabım
Geçim derdindeki arkadaşlarla birlikte bir taş ocağında çalışıyorum.
Çocuklarım sekiz tane.
Onların ekmek parasını,
Giysi ve defter parasını
Taşlardan çıkarıyorum ben.
Sdaka dilenmiyorum senin kapında,
Ne de küçülüyorum
Kapının eşiğinde.
Bu seni kızdırıyor mu?
Ben bir Arabım
Geçim derdindeki arkadaşlarla birlikte bir taş ocağında çalışıyorum.
Çocuklarım sekiz tane.
Onların ekmek parasını,
Giysi ve defter parasını
Taşlardan çıkarıyorum ben.
Sdaka dilenmiyorum senin kapında,
Ne de küçülüyorum
Kapının eşiğinde.
Bu seni kızdırıyor mu?
Yaz!
Ben bir Arabım
Yok benim lakabım, soyadım
Öfkeyle dolup taşan bir ülkede
Çok sabırlı biriyim.
Dal budak salmıştı köklerim
Daha doğmadan zaman
Açılmamışken henüz tarihin çağları
Henüz yokken servi ve zeytin ağaçları
Boy atmamışken çimenler.
Babam rençber bir ailedendir
Aristokrat zümreden değil
Dedem de bir çiftçiydi, sıradan
Okumayı öğretmetmeden önce
Güneşin büyüklüğünü bana öğreten…
Evimse bir bekçi kulübesi,
Çalı ve kamışlardan yapılmış.
Memnun ediyor mu seni benim konumum?
Ben soyadı olmayan bir adamım!
Çalı ve kamışlardan yapılmış.
Memnun ediyor mu seni benim konumum?
Ben soyadı olmayan bir adamım!
Yaz!
Ben bir Arabım.
Sen atalarımın bağlarını,
Çocuklarımla ekip işlediğimiz
Toprağımızı gasp ettin
Bize ve bütün torunlarıma
Bıraka bıraka bu kayaları bıraktın.
Hükümetiniz onları da alacakmış,
Doğru mu?
Öyleyse yaz!
İlk sayfanın başına yaz:
Ben insanlardan nefret etmiyorum
Kimseye de saldırmam
Ama…Aç, açıkta bırakırlarsa beni
Benden gasp edenin etini yerim.
Dikkat et!
Açlığımdan sakın
Öfkemden uzak dur,
Uzak dur!
Dikkat et!
Açlığımdan sakın
Öfkemden uzak dur,
Uzak dur!
Kaynak : Çağdaş Arap Edebiyatı Seçkisi - Rahmi Er
Gazze'de 414 Gündür Soykırım Var
Seyyid Abdulmelik El Husi'den Önemli Açıklamalar
Şeyh Naim Kasım: İsrail Bize Şartlarını Dayatamaz
Hanzala Hacker Grubundan Mossad'a Darbe