Şeyh Mahir Hammud’un 13 Kasım 2015 tarihli Cuma hutbesi şöyle:

“Lübnan çok sayıda krizin üstesinden gelmeyi başardı. İsrailli bir casus şebekesini çökertti. Kuzeyde iki intihar eylemcisini harekete geçmeden etkisizleştirdi. Ve bunun gibi daha birçok krizin önünü almayı başarabildi.

Ancak ne yazık ki Beyrut’un güney banliyölerinde Perşembe akşamı yaşanan patlamanın önüne geçilemedi. Alınan güvenlik önlemleri bu suçluları engellemeye yetmedi. Üstelik intihar eylemcilerinin hedefinde siyasi bir grup ya da güvenlik güçleri yoktu. Hedefleri sivillerdi! Tekfirciler gibi düşünmeyen siviller…

Bu olay bize Medine döneminde kurnaz bir Yahudi olan, Evs ve Hazreç arasında İslam’dan önce var olan kavgayı bilen Şas bin Kays’ı anımsattı. Şas bin Kays Evs ve Hazreç’in İslam’dan sonra tüm anlaşmazlıklarını sona erdirmelerinden rahatsız olmuştu. Çünkü bu durum Şas’ın çıkarlarına uygun değildi. Şas da iki grup arasında fitne yaymak için casuslarını gönderdi. Neredeyse Evs ve Hazreç arasındaki kavga alevleniyordu ki Rasulullah (sav) bu durumun farkına vardı ve iki grubu bir araya toplayarak “Allah’ın ipine sımsıkı sarılın ve ayrılığa düşmeyin” ayetini okuyarak bu durumun önüne geçti.

Tam da bu kıssadan hareketle biz de diyebiliriz ki; bu patlamaların arkasında Siyonist İsrail ve Amerika var. Belki sadece teşvik ettiler, belki de finanse edip planladılar… Bu patlamalar Türkiye’de, Suriye’de, Suud’da ya da Lübnan’da da olsa Siyonistler tarafından planlandığını rahatlıkla söyleyebiliriz. Çünkü bu patlamaların Siyonistlerden başka kimseye faydası yok. Bunu hatıralarında da dile getirmiyorlar mı? Mesela Ben Gurion kitaplarında ısrarla Arapların ve Müslümanların yalnızca ülkelerini bölüp parçalamak ve ayrılıkları körüklemek suretiyle yenilmelerinin mümkün olacağını söylüyor. Aynısını İslam’ın ilk günlerinde de Şas bin Kays yapmıştı.

Geçtiğimiz günlerde İsrailli gizli bir birimin ve tekfircilerin çeşitli suikast planları yaptıkları ortaya çıktı. Neden tekfircilerle İsrailliler aynı hedefe yöneliyorlar? Çünkü her ikisi de aynı tarafta… Çünkü Yahudiler direnişten korkuyor ve direnişi vurmak istiyor. Tekfirciler de mezhebi farklılıklar sebebiyle direnişle savaşıyor. Dolayısıyla aynı hedefe sahip oldukları için İsrail’in istediğini yapıyorlar.

Suriye muhalefetinin ilk başkanlığını yapan Burhan Galyun’un son açıklamalarında şunları söylediğini duyduk: “Suud ya da Katar’ın bizi Suriye’de demokrasinin ikame edilmesi için desteklediğine inanıyor musunuz? Onlar ne Suriye için ne de Suriye halkı için demokrasi istemiyorlar. Suriye’de başka hedefleri var. Mezhebi hedefler…”

Hizbullah’ın Suriye’ye girmesi Lübnanlıların güvenliği için zaruretti. Çok şükür ki, bu kez her zaman olduğu gibi patlamaların faturasını Hizbullah’a çıkaran ve Hizbullah’ın Suriye’ye girmesine bağlayan Müstakbel Hareketi ya da milletvekilleri benzeri yorumlara gitmedi ve sessiz kaldılar. Şunu vurgulamalıyız ki; son patlamalar karşısında ortak bir tavır ortaya koyulduğu takdirde bu olumlu bir adım olacak ve büyük ya da küçük krizlerden kurtulmak için bir çıkış noktası görevi görecektir.

Bu noktada alimlere düşen tekfircilerin Hariciler gibi davrandıklarını, birini küfürle itham ettikten sonra o kişinin kanını kendilerine helal kılarak “iyi bir iş yaptıkları düşüncesine olduklarını” herkese duyurmaktır. Bu kişilerin cehennem ehlinin köpekleri olduğuna dair hadisler var. Bir yanda tekfirci düşünceler öbür yanda Siyonistler… Ve karşılarında üçüncü intifadayı başlatan ve direnen Filistin bize sesleniyor: “Haydi gelin! Bu yolda birlik olalım…”

Allahu Teala Kur’an-ı Kerim’de çok sayıda ayetinde “İman edenler ve salih amel işleyenler…” ifadesini bir arada kullanıyor. Yani buradan şunu anlıyoruz: Salih ameli olmayan bir iman İslam’dan değildir. Başkalarının katletmeyi meşru gören bir İslam İslam değildir! Amerika’nın ve İsrail’in kirli planlarına boyun eğen bir İslam İslam değildir!

İSLAMİANALİZ