Siyonist işgal rejimi Başbakanı Golda Meir 1948 yılında Filistinlileri topraklarından sürerken “Büyükler ölür, küçükler ise unutur” demişti.

Büyükler ölüyor, ancak küçükler asla unutmuyor. Filistin’de meydana gelen "Büyük Felaket"in üzerinden 68 yıl geçmesine rağmen, hayatta kalan yaşlı Filistinliler hâlâ yeni nesillere Nekbe’de gördüklerini anlatmakta, küçükler de bunu dinleye dinleye sürekli bilgilerini tazelemektedirler.

Günler, aylar ve yılların geçmesiyle Nekbe ismi unutulmuyor, aksine her gün yeniden gündeme geliyor ve Filistin halkının kendi toprağında ve dışarıda gördüğü baskı, zulüm, iltica, sürgün ve gurbetin üst başlığı haline geliyor.

Bizzat mültecilerin anlattığına göre Nekbe’deki olaylar, Siyonist çeteler ve örgütler tarafından hemen hemen bütün Filistin topraklarında yaşanmıştır. Bu süreçte onlarca katliam, insanlık dışı zulüm, gasp, talan yaşanmıştır. Filistinlilere karşı işlenen bu insanlık dışı zulümler sonucunda 500’den fazla Filistin köyü yıkılmış, büyük şehirler Siyonistlere ait şehirlere dönüştürülmüştür. En-Nakab’da yaşayan bedevi kabilelerin çoğu yaşadıkları bölgelerden zorla çıkarılmış, Filistin kimliği yok edilmek istenmiş, coğrafi isimler silinmiş ve İbrani isimlerle değiştirilmiştir.

Filistin halkı atalarının terk etmek zorunda kaldığı köy, kasaba ve şehirlere tekrar döneceği günleri bekliyor. Dedelerinin anlattıklarını can kulağıyla dinliyor, emanet olarak bıraktığı anahtarlarını koruyor.

Filistinlilerin "Büyük Felaket" olarak nitelendirdikleri Nekbe, Filistinlilerin tehcir edilmeleri, siyasi, ekonomik ve medeniyet olarak kendilerine ait olanların çoğunun 1948 yılında yerle bir edilmesi zulmüne verdikleri isimdir.